[125] สตฺตเม ปฏิฆนิมิตฺตนฺติ อนิฏฺฐนิมิตฺตํฯ

[126] อฏฺฐเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา อสฺสทฺธมฺมสวนํฯ

[127] นวเม ปรโต จ โฆโสติ ปรสฺส สนฺติกา สทฺธมฺมสวนํฯ เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมวาติฯ

อาสาทุปฺปชหวคฺโค ปฐโมฯ

(12) 2. อายาจนวคฺควณฺณนา

[131] ทุติยสฺส ปฐเม เอวํ สมฺมา อายาจมาโน อายาเจยฺยาติ สทฺโธ ภิกฺขุ อุฏฺฐหิตฺวา ‘‘ยาทิโส สาริปุตฺตตฺเถโร ปญฺญาย, อหมฺปิ ตาทิโส โหมิฯ ยาทิโส มหาโมคฺคลฺลานตฺเถโร อิทฺธิยา, อหมฺปิ ตาทิโส โหมี’’ติ เอวํ อายาจนฺโต ปิเหนฺโต ปตฺเถนฺโต ยํ อตฺถิ, ตสฺเสว ปตฺถิตตฺตา สมฺมา ปตฺเถยฺย นามฯ อิโต อุตฺตริ ปตฺเถนฺโต มิจฺฉา ปตฺเถยฺยฯ เอวรูปา หิ ปตฺถนา ยํ นตฺถิ, ตสฺส ปตฺถิตตฺตา มิจฺฉาปตฺถนา นาม โหติฯ กิํ การณา? เอสา, ภิกฺขเว, ตุลา เอตํ ปมาณนฺติ ยถา หิ สุวณฺณํ วา หิรญฺญํ วา ตุเลนฺตสฺส ตุลา อิจฺฉิตพฺพา, ธญฺญํ มินนฺตสฺส มานนฺติ ตุลเน ตุลา, มินเน จ มานํ ปมาณํ โหติ, เอวเมว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ เอสา ตุลา เอตํ ปมาณํ ยทิทํ สาริปุตฺตโมคฺคลฺลานาฯ เต คเหตฺวา ‘‘อหมฺปิ ญาเณน วา อิทฺธิยา วา เอตมฺปมาโณ โหมี’’ติ อตฺตานํ ตุเลตุํ วา ปมาเณตุํ วา สกฺกา, น อิโต อญฺญถาฯ

[132] ทุติยาทีสุปิ เอเสว นโยฯ อิทํ ปเนตฺถ วิเสสมตฺตํ – เขมา จ ภิกฺขุนี อุปฺปลวณฺณา จาติ เอตาสุ หิ เขมา ปญฺญาย อคฺคา, อุปฺปลวณฺณา อิทฺธิยาฯ